W dziale tym znajdują się pozycje opisujące szczegółowo budowę anatomiczną, histologiczną i ultrastrukturalną oka zwierząt. Zasadniczo prawie w każdej książce przedstawionej w Literatura – okulistyka weterynaryjna zawarte są powyższe informacje, jednak w podanym tu piśmiennictwie jest ich najwięcej.
Okulistyka weterynaryjna Slattera
|
The Structure of the Eye
|
|
Veterinary ophthalmology
|
W dziale tym znajdują się podręczniki opisujące szczegółowo aspekty fizjologiczne i biochemiczne związane z procesami widzenia oraz poruszają wiele zagadnień dotyczących komórkowych mechanizmów molekularnych zachodzących w poszczególnych strukturach gałki ocznej.
Okulistyka weterynaryjna Slattera
|
Veterinary ophthalmology
|
Książek dotyczących tylko i wyłącznie zagadnień z genetyki okulistycznej zwierząt jest niewiele. Podane pozycje literaturowe mają postać tabel lub raportów wyszczególniających choroby genetyczne i dziedziczne występujące u psów rasowych z uwzględnieniem w niektórych przypadkach sposobu ich dziedziczenia, a także genów wywołujących chorobę.
Literatura dotycząca patomorfologii jest specjalistyczna i nie każdy lekarz praktyk potrzebuje i chce tego typu literaturę czytać. W książkach o tej tematyce możemy odnaleźć obraz histopatologiczny struktur oka w przebiegu różnych jednostek chorobowych.
Książek dotyczących strictae parazytologii okulistycznej zwierząt nie ma. Najwięcej informacji na ten temat odnaleźć można w wybranych rozdziałach podanych książek. Dodatkowych informacji na temat chorób pasożytniczych przebiegających z objawami okulistycznymi należy szukać w podręcznikach z działu „Literatura uzupełniająca”
Veterinary ophthalmology
|
Książki (lub rozdziały) o tej tematyce opisują mechanizmy immunologiczne zachodzące na terenie gałki ocznej i narządów dodatkowych oka, oraz stanowią znakomite wprowadzenie do zrozumienia rozwoju chorób o podłożu autoimmunologicznym często spotykanych w okulistyce weterynaryjnej małych zwierząt.
Poszczególne działy wymienionych podręczników opisują rodzaje i postacie leków stosowanych w okulistyce wet., oraz mechanizmy ich działania i zagrożenia jakie mogą nieść w związku z nieprawidłowym podawaniem leków. Praktyczne zastosowanie mają wyszczególnione algorytmy postępowania w leczeniu konkretnych jednostek chorobowych.